خلاصه کتاب: آمدی و قلبم عاشقانه کوباند خودش را بر دیواره‌های تنم… چشم‌هایت بُرد آرام و قرارم را! مردِ من، تکیه‌گاهِ موثقم! دلم قرص توست آرام جانم… چشمانم پیش‌ کش؛ تا به همیشه که تو ذره‌ای قلب مهربانت آسیب نبیند. می‌دهم تار و پودم را هستی‌بخشِ بی‌همتا. الحق که معنیِ نامت می‌نشیند بر شخصیتِ خلاقت، اهورا!